Als jong meisje was ik getuige van een situatie, waaruit ruim 20 jaar later een heftige overtuiging bleek te zijn gegroeid. 

Op een dag kwam m’n vader thuis van z’n werk met het nieuws dat een vrouwelijke collega verteld had dat zij kanker had en hiervoor chemo-behandelingen zou krijgen. Dit was voorlopig haar laatste werkdag. Mijn oren waren gespitst, want dit was heftig nieuws. De reactie van mijn moeder bevestigde mijn gevoel. Vervolgens zei mijn vader dat deze jonge vrouw ook had verteld dat ze door de behandeling vervroegd in de overgang zou raken en daardoor waarschijnlijk geen kinderen meer zou kunnen krijgen.

Aan het gezicht van mijn vader en de toon van zijn stem zag en hoorde ik verontwaardiging. De letterlijke woorden kan ik me niet meer herinneren, maar ik vertaalde dit meteen in de boodschap: De vuile was hang je niet buiten. Dat gaat niemand wat aan. Daar praat je niet over. Het voelde alsof er een oordeel lag op openheid over kwetsbaarheid. Ergens diep in mij werd op dat moment een zaadje geplant die ervoor zorgde dat ik mijn eigen kwetsbaarheid bedekte. Wilskracht werd onbewust mijn levensmotto.

De tijd verstreek en de dag brak aan dat ik op mijn 30e te horen kreeg dat ik mogelijk POI had en daardoor vervroegd in de overgang zou komen. Mijn kinderwens stond ineens op de tocht en mijn toekomstbeeld viel in duigen. Ik had dit eerder gehoord, maar nu overkwam mij een levens veranderende diagnose. Onbewust werd mijn overtuiging waarheid. Een waarheid die het daglicht niet aankon: Dit is zo erg, hier praat je niet over. Anders word je afgewezen en blijf je alleen over.

In de jaren die volgden had ik grote moeite me staande te houden. Mijn familie wist wel iets over mijn diagnose, maar het achterste van mijn tong zag niemand. Op mijn werk was ik zo gesloten als een oester. Ik had alleen het hoognodige verteld, om zo de doktersafspraken te verklaren die ik weleens onder werktijd had. Uit schaamte vertelde ik zo min mogelijk, bang om afgewezen te worden.

Het kleine zaadje had in mij als kind wortel geschoten en was uitgegroeid tot een grote, sterke plant. Ik had er zo goed voor gezorgd, dat het een boom werd, ten koste van mezelf. Het was het resultaat van jarenlang mentale en emotionele uitputting onder het mom van ‘wees sterk’. Overtuigingen kunnen zó echt aanvoelen dat ze de waarheid lijken te zijn. Maar dat maakt ze nog niet waar. Ineens besefte ik me dat ikzelf degene was die mij afwees, afkeurde en veroordeelde. Overtuigingen kunnen zó echt aanvoelen dat ze de waarheid lijken te zijn. Maar dat maakt ze nog niet waar.

Welke overtuiging heeft jou in de tang?

Heb jij het idee dat je door de vervroegde overgang ineens een oude vrouw bent geworden? Wil jij jezelf jong houden zonder oordeel? Laten we erover praten hoe ik jou hierbij kan helpen. Laat hier je gegevens achter en ik neem contact met je op.