Ik zie, ik zie wat jij niet ziet en het is… de vervroegde overgang. Jarenlang heb ik POI bij mezelf ontkend en weggestopt ergens diep in mij. En toch had ik altijd het gevoel dat het met koeienletters op mijn voorhoofd stond; IN DE OVERGANG. 

Het gaf me een naar gevoel van kapot, onvolledig zijn en schaamte. Dit gevoel bleef steeds terugkomen. Ik wilde onzichtbaar zijn, niet opvallen. Ik was altijd bezig met wat anderen van mij zouden vinden als ze ‘de waarheid’ wisten over mij. Het zorgde er voor dat ik besloot dat onzichtbaar zijn de beste optie was om me staande te houden. Maar het bleek een slechte raadgever, een korte termijndenker. Zo begrijpelijk, maar het was geen leven. Het was een beschermingsmechanisme, een overlevingsmodus, gebaseerd op angst.

Hoe mijn leven er nu uit ziet, is het tegengestelde. Vrij, open voor alles wat mogelijk is, gelukkig, vervullend en bovenal zichtbaar. Wie had dat gedacht?

Door mijn zichtbaarheid help ik andere jonge vrouwen in de overgang uit de schaduw te stappen. Ik kan hen inspireren en ondersteunen hun leven op orde te krijgen. Zodat zij ook het geluk weer kunnen ervaren. Wanneer zij zich goed voelen over zichzelf en verwerkt hebben wat hen is overkomen door de vervroegde overgang, zal hun omgeving daar ook de vruchten van plukken. Het is net als een steen die je in het water gooit. De kringen zullen steeds groter worden.

Zichtbaar zijn heeft opgeleverd dat het thema vervroegde overgang bij jonge vrouwen onder de aandacht gekomen is bij het grote publiek. Mezelf als uithangbord inzetten voelt kwetsbaar, maar o zo krachtig. Ik voel geen angst meer, maar ik ben gewoon vreselijk enthousiast!

Ben jij er aan toe om ook uit de schaduw te stappen? Wil je je weer vrij voelen en je leven kunnen bepalen zonder de last te voelen van de vervroegde overgang? Klik hier voor de mogelijkheden die ik je kan bieden. Een vrijblijvend gesprek aanvragen kan natuurlijk ook.